اگر به فضای کریپتوکارنسی ورود کرده باشید، حتماً واژهی فورک به گوشتان خورده است. فورک در حقیقت ویرایش بلاکچین برای افزایش کارایی یا بهبود امنیت و موارد دیگر است. برای اینکه بدانید فورک چیست، ادامهی مطلب را از دست ندهید.
ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) توسط نرم افزار غیرمتمرکز و اوپن سورس به نام بلاکچین تغذیه میشوند. در بلاکچین هر کسی میتواند مشارکت داشته باشد. به این نرم افزار بلاکچین میگویند زیرا به معنای واقعی کلمه از بلوکهای داده تشکیل شده است (برای آنکه بتوانید بهتر تصور کنید، یک قطار بسیار طولانی را در ذهنتان به تصویر بکشید) که میتوان آن را تا اولین تراکنش در شبکه ردیابی کرد. از آنجایی که بلاکچینها اوپن سورس هستند، برای حفظ و توسعه کد زیربنایی خود به جوامعشان متکی هستند.
فورک زمانی اتفاق میافتد که یک جامعه تغییری در پروتکل بلاکچین یا مجموعه قوانین اساسی ایجاد کند. هنگامی که این اتفاق میافتد، زنجیره از هم جدا میشود، یک بلاکچین دوم تولید میشود که تمام تاریخچه خود را با نسخه اصلی به اشتراک میگذارد، اما در مسیر جدیدی حرکت میکند.
اکثر ارزهای دیجیتال دارای تیمهای توسعه مستقل هستند که مسئولیت تغییرات و بهبود شبکه را بر عهده دارند. گاهی اوقات یک فورک باعث میشود که یک ارز دیجیتال ایمنتر شود یا ویژگیهای بهتری به آن اضافه گردد.
اما همچنین، ممکن است توسعه دهندگان یک ارز دیجیتال از فورک برای ایجاد سکهها و اکوسیستمهای جدید استفاده کنند.
درست مانند همهی نرمافزارها که نیاز به ارتقا دارند، بلاکچینها نیز به دلایل مختلفی بروز رسانی میشوند:
بلاکچین اتریوم برای اجرای «قراردادهای هوشمند» طراحی شده است که تکههایی از کد هستند که به طور خودکار مجموعهای از اقدامات از پیش تعیین شده را با رعایت معیارهای خاص اجرا میکنند. برنامههای کاربردی قرارداد هوشمند شامل همه چیز، از بازی گرفته تا ابزارهای لجستیکی و برنامههای DeFi میشود.
به عنوان پلتفرمی که همهی این برنامهها را اجرا میکند، میتوانید بلاکچین اتریوم را شبیه به سیستم عامل رایانه در نظر بگیرید. در این قیاس، فورکهای مختلف اتریوم (اتریوم، اتریوم کلاسیک، اتریوم 2.0) مانند نسخههای جدیدتر یک سیستم عامل هستند که ویژگیها یا کاراییهایی را اضافه میکنند که نسخههای قبلی ممکن است فاقد آن باشند.
یک فورک قدیمیتر ممکن است به عنوان یک پلتفرم ثابت به کار خود ادامه دهد در حالی که یک فورک جدیدتر ممکن است راههای کاملاً جدیدی را برای تعامل به توسعه دهندگان ارائه دهد. (نسخههای قدیمیتر و جدیدتر در نهایت میتوانند ادغام شوند یا به تکامل خود ادامه دهند.)
سافت فورک را به عنوان «ارتقای نرم افزار» در نظر بگیرید (مثل زمانی که تلفن هوشمندتان از شما میخواهد به آخرین نسخه از سیستم عامل آن را بروزرسانی کنید) و هارد فورک را به عنوان یک سیستم عامل کاملاً جدید ببینید (مثل لینوکس و مک او اس که نسخههای تکامل یافته یونیکس هستند).